Purwaduksina bag 1

Purwaduksina Mulang Kang Garwa Dèwi Sarirasa
Mawi kasêkarakên ing ngandhap punika:

Bismillahirahmanirrahim
Dhandhanggula

1.  Purwaduksina angandika aris |
    pan amurwa kang ngèlmu sanyata |
    apitutur ing garwane | Dèwi Sarirasa iku |
    garwanira dipun tuturi |
    pratingkahe ngagêsang |
    poma aja tungkul |
    dèn waspada sira nimas |
    ing batine pacuwan tingal kang silip |
    têmahan dadi bahya ||

2.  lamun sira yayi tan ngawruhi |
    sayêktine ing têmbe kêsasar |
    marga akèh rêncanane |
    yèn sira sampun wêruh |
    sajatine sarira iki |
    sasat wêruh Pangeran |
    iku jatinipun |
    aja ta kang kaya sira |
    lamun ora kêna rêncananing eblis |   
    dene Jêng Nabi Adam ||

3.  parandene nèng jroning swarga di |
    apan kagodha mring eblis lanat |
    prandene wus limpat kuwe |
    aja manèh sirèku |
    dhuh mas yayi nora akêni |
    dene dèrèng wuninga |
    jatine pangawruh |
    prayuga atêtakona |
    ariningsun nyatane tingal kang urip |
    iku pagurokêna ||

4.  ingkang garwa sigra matur aris |
    lah ta inggih pangandika tuwan |
    mugi tulusa gêng sihe |
    sangking bodho wak ingsun |
    sapa sintên ingkang madhangi |
    yèn botên paduka tuwan |
    tuduh marga ayu |
    Purwaduksina ngandika |
    pirangbara yèn ana sihe Hyang Widi
    têtulung marang sira ||

5.  iya iku yayi dipun eling |
    aja nyata sira kang mangkana |
    iku riya-riya bae |
    miwah yèn anggêguru |
    takokêna ujar puniki |
    ingkang wolung prakara |
    dèn têtela iku |
    wiwit mas kawine Allah |
    lan Mukhamad ping kalih aras lan kursi |
    poma yayi takokna ||

6.  kaping tiga mas kawine wêngi |
    lan raina ping sêkawanira |
    lintang lawan ngèlmu mangke |
    kaping limane iku |
    mas kawine jalu lan èstri |
    iku yayi takokna |
    kaping nême iku |
    mas kawine wulan ika |
    lan srêngenge bumi lan langit punika
    iku dèn takokêna ||

7.  kaping wolu mas kawine swargi |
    lan naraka poma yayi wruha |
    dèn têtela ing lungguhe |
    apan akèh katungkul |
    ujar iku tan dèn kawruhi |
    yayi pagurokna ing sapungkur ingsun |
    kang garwa aris turira |
    inggih tuwan sangking sihira kyai |
    nuwun kawula nêdha ||

8.  kadospundi padhang awak mami |
    kang ingaran mas kawine Allah |
    lawan Mukhamat jatine |
    lintang lan ngèlmu iku |
    miwah aras kêlawan kursi |
    kawula padhangana |
    sangking kula tungkul |
    andika wêjang kawula |
    inggih ingkang mas kawin rina lan wêngi |
    tuwan pratelakêna ||

9.  Purwaduksina ngandika aris |
    ariningsun wong ayu utama |
    mas kawin akèh têgêse |
    lawan Mukhamad iku |
    patêmone nurolah yayi |
    kêlawan uripira |
    tunggal rasanipun
    mas kawin aras punika |
    lawan kursi patêmone rasa jati |
    lawan cahya Mukhamad ||

10. anadene mas kawine èstri |
    lawan jalu patêmone jasat |
    kalawan nyawa jatine |
    iman tunggalipun |[7]
    yayi dene mas kawinnèki |
    aras lan kursi ika |
    patêmone sungsum |
    pan tunggale nur bayunya |
    lawan balung kumpule rasa puniki |
    iku pamêjang ingwang ||

11. anadene kang lintang anênggih |
    mas kawine lan ngèlmu punika |
    aras muajar jatine |
    patêmone puniku |
    ciptanira iku ta yayi |
    nèng sanubari nyata |
    osiknya satuhu |
    mas kawine bumi ika |
    lawan langit patêmone utêk nênggih |
    lawan sirullah ika ||

12. anadene mas kawine wêngi |
    lan raina patêmone netra |
    paputih lawan irênge |
    rukyat iku ranipun |
    patêmone kawula Gusti |
    iku campuring rasa |
    ing mangsane iku |
    mas kawine kang nèng swarga |
    lan nêraka patêmone napsu yayi |
    kalawan budinira ||

13. lan tunggale angawruhi dhiri |
    ing anane bêcik lawan ala |
    sangking ing kono wêdale |
    yèn wus nyata ing ngriku |
    pêrbedane pan tunggal nênggih |
    kaya ta wali ika |
    mênèk sira ngrungu |
    garwane aris atanya |
    kadospundi patunggale dadi siji |
    rêrasan kang mangkana ||

14. Purwaduksina ngandika aris |
    pan tunggale ing wujud punika |
    ing kono tunggal tingale |
    sakèhe kang maujud |
    iku yayi kawula Gusti |
    poma waspadakêna |
    Gusti wuwus ingsun |
    kang garwa aris aturnya |
    kadospundi wontên wong têtakon malih |
    pitakènnya mangkana ||

15. kang aran nimas kadospundi |
    nyatanira iman tokit ika |
    makripat paran têgêse |
    padhangêna wak ingsun |
    tatelane sawiji-wiji |
    kawula dèrèng wikan
    padhangna tiningsun |
    Purwaduksina ngandika
    pan mangkene pamanggih ingsun sayêkti
    nora ngulati Allah ||

16. iya urip Allah kang sayêkti |
    ingaran yayi tokit ika |
    idhêpe iku jatine |
    nora karana ujud |
    kang angucap puniku singgih |
    kang winastanan Allah |
    tan loro tatêlu |
    iya arane sarira |
    tokit iku tingale rasa sajati |
    jatine yèn kaana |

17. anadene gusti mirah mami |
    sajatine Suksma urip ika
    kang Suksma nyata awake |
    sayêkti tan kadulu |
    raga iki upama yayi |
    sarah munggèng lautan |
    lumiriging alun |
    satindak lawan nugraha |
    iya iku kang aran manungsa jati |
    jatine kang sampurna ||

18. yayi dene kang dèrèng udani |
    wêdi mulat têtèbèng punika |
    marga akèh durakane |
    aran têtèbèng iku |
    pakumpulan sakèhing ricik |
    wali-wali punika |
    para nabi iku |
    miwah kang mukmin sêdaya |
    garwanira umatur arum amanis |
    tuwan nuwun kawula ||

19. ingkang garwa umatur wotsari |
    wontên malih sujanma têtanya |
    nabi pundi sayêktine |
    jarumana tiningsun |
    kadipundi ingkang sajati |
    miwah ujar sakêcap |
    wêjangên wak ingsun |
    yèn mênêng tanpa upama |
    wah Pangeran nyatanira mung sawiji |
    miwah tingal sakêdhap ||

20. ing satindak kawula puniki |
    sarta mangan sakêpêl punika |
    nginum sacêgokan mangke |
    mugi wêjangên ingsun |
    lawan nyandhang sasuwir nênggih |
    kawula dèrèng wikan |
    padhangna tiningsun |
    Purwaduksina ngandika |
    ariningsun wong ayu juwita mami |
    pilih kang kaya sira ||

21. anadene jarumaning jarumaning] ati |
    kawruhana sampurnane iya |
    jênênge ati thêlênge |
    ujar sakêcap iku |
    apan êdat wastane yayi |
    laku ingkang satindak |
    panarima iku |
    tingal sakêdhap punika |
    marang krama têgêse anginum warih |
    nyatane maring iman ||

22. têgêse sira mangan iku yayi |
    pan sakêpêl pêparinge Allah |
    nyandhang sasuwir jatine |
    pujinira puniku |
    dèn kawangwang sajroning ati |
    iku jatining gêsang |
    tan uninga iku |
    angrasaa padha-padha |
    iku yayi iya angrasa wus suci |
    dene sampun makripat ||

23. nora ana yayi amalnèki |
    amung siji amalira dhawak |
    ing sausikira dhewe |
    garwanira umatur |
    wêcanane arum amanis |
    inggih kawula nêdha |
    sangking sih pukulun |
    paduka mêjang kawula |   
    praptèng dunya dumugining têmbe akir |
    ulun tulusa arja ||